 |
| Slika Dona Dejvisa,Ubica dinosaurusa |
Šta bi se desilo da asteroid prečnika 10 km udari u Zemlju, kao što je to bilo prije 65 miliona godina? Takav udar oslobodio bi energiju ravnu eksploziji oko pedeset miliona megatona. Bio bi stvoren krater prečnika 100 do 200 km, dubine 30 do 40 km, a u gornje slojeve atmosfere bi bila izbačena tolika količina materijala da bi, u toku dva do tri meseca, cijela planeta utonula u noć. Ozonski omotač bi takođe mogao da nestane, a stvaranje otrovnih oksida azota u atmosferi dovelo bi do nagrizajućih kiselih kiša.
Sa obzirom da je dve trećine Zemljine površine pod vodom, šta bi bilo da takav asteroid padne u okean? Voda bi pljusnula do 35 km uvis a, ako bi asteroid pao u sredinu Atlantskog okeana, ogromni plimski talas, cunami, koji bi zapljusnuo obale kontinenata, bio bi kilometar visok!
Što se tiče dubine kratera i količine izbačenog materjala koji bi izazvao noć dugu dva do tri meseca, ništa se ne bi promenilo pošto je srednja dubina okeana manja od veličine takvog nebeskog đuleta. Usled duge noći, prestao bi proces fotosinteze i nastala bi zima, što bi dovelo do masovnog izumiranja mnogih vrsta biljaka i životinja koje od njih zavise.
Posle tri meseca, duga noć bi se završila. Ako bi asteroid pao u okean, u atmosferu bi dospele ogromne količine vodene pare, koja je lakša od vazduha pa bi ostala u gornjim slojevima vazdušnog omotača naše planete. Ona propušta zračenje Sunca, ali ne i toplotno zračenje sa površine. Znači cela Zemlja bi postala jedna ogromna staklena bašta i, posle velike hladnoće, u toku nekoliko meseci prosečne temperature bi bile za oko deset stepeni više. To bi doprinelo nepopravljivom narušavanju ekosistema naše planete. I kada bi takav asteroid udario u kopno, ugljen-dioksid oslobođen iz isparenih stena, koji ima slična svojstva kao i vodena para u pogledu propuštanja zračenja, mogao bi da dovede do zagrevanja Zemlje usled efekta staklene bašte. Strašna sudbina za stanovnike Zemlje.
Evo i nekih manjih zebeleženih pomora izazvanih kamenjem sa neba:
-1021.Godine u Africi zapisano je da su ljudi poginuli u padu kamenja sa neba.
-3 februara 1490 u provinciji Šansi,Kina poginulo je deset hiljada ljudi od bolida sa neba.
-14 Septembra 1511 Kremona,Italija nastradao je jedan monah ovca i ptice-1650 u manastiru Santa Mariji dela Pače u Milanu,italija kamen dućine 2 cm pogodio je u grudi kaluđera i izazvao zapanjenje od koga je ovaj umro.
-1879.Godine zabilježena je smrt jednog čovjeka u Indijani i jednog u Francuskoj.
-16.Maja 1946.Godine u Santa Ani,Meksiko ranjeno je 28 ljudi i srušeno nekoliko kuća.
-14.Avgusta 1992.Godine u Ugandi je palo 48 kako je zabilježeno nebeskih kamenova tom prilikom ranivši jednog dječaka.
Svjedoci udara asteroida
Mada je na Zemlji erozija izbrisala mnoge ožiljke, danas znamo za više od 230 udarnih kratera, koje astronomi često zovu i astrobleme, što ustvari znači «zvijezdane rane». Najveći od njih, kao što su Sadberi u Kanadi, star milijardu i osam stotina miliona godina, imaju prečnik od oko 200 km.
Beringerov krater u Arizoni,prečnika 1240 m i dubine 170 m, koga još zovu i “Đavolov kanjon”
. Nađeno je i desetak kratera prečnika većeg od 100 km. Na rubu jednog od njih podignuta je Asuanska brana u Egiptu.
Jedan od dobro očuvanih kratera je Vabar, u pustinji Rub el Kali, u Saudijskoj Arabiji. Kada je nadzvučnom brzinom upao u Zemljinu atmosferu, bolid koji ga je proizveo raspao se na više delova, koji su pali poput gvozdene kiše. Ispitivanja materijala pokazuju da je udarna struktura stara između 100 i 600 godina. Ostalo je zapisano da je velika vatrena kugla proletela iznad Rijada 1863. godine u pravcu Vabara. Na osnovu analize kratera i meteorita, zaključeno je da je objekat imao prečnik od oko 4 m i da je težio više od 300 t. U sudaru je oslobođena energija kao pri eksploziji nuklearne bombe od jednog kilotona. Najveći pojedinačni meteorit težak je oko dve tone i beduini su ga nazvali Kamilina grba. Planetolozi su zahvaljujući satelitskim snimcima otkrili da je gradić u istočnom Kentakiju Middlesboro sagrađen u krateru prečnika 7 kilometara .Krater je napravio pad asteroida prije 200-300 miliona godina.
 |
| Krater Middlesboro |
Najkrupniji meteorit bio je nađen u jugozapadnoj Africi 1920. Nazvan je Goba, po naselju koje je najbliže mestu pada. To je gvozdeno telo mase oko 60 t.
Kod Dimitrovgrada u Srbiji nađen je asteroid mase 106 kg, koji se nalazi u Prirodnjačkom muzeju u Beogradu.
Ponekad oni padaju na Zemlju kao prava gvozdena kiša. Najinteresantniji takav pljusak bio je u Rusiji 12. februara 1947. godine u oblasti Sihote-Alinskog masiva, po kome je dobio ime. Na površini od dva i po kvadratna kilometra palo ih je nekoliko hiljada sa ukupnom masom 70 t. Pri tome, najkrupniji je bio težak 1745 kg a najmanji pronađeni 0,01 g.
Najbolje proučeni meteorit pao je 9. oktobra 1992. godine, oko 8 sati uveče, u gradiću Pikskil, u državi Njujork. Bio je dječiji praznik i na ulicama je bilo mnogo ljudi sa videokamerama, tako da su naučnici dobili šest filmova leta bolida snimljenih iz raznih tačaka. Takođe su ga snimili videokamerom u zapadnoj Virdžiniji. Od sedamdesetak fragmenata koji su se videli na snimcima, na Zemlju je pao samo jedan mase 12,3 kg, i to u prtljažnik jednog automobila čija ga je vlasnica odmah odnela na najbliži univerzitet.
Najpoznatiji pad nebeskog tjela u 20. veku desio se 1908. godine. To je Tunguska katastrofa kada je, taj pad izazvao eksploziju jačine oko 20 megatona.
 |
| Aitkenov basen |
Asteroid koji ga je napravio udario je u mjesec negdje po stvaranju mjesečeve kore te je i najstariji krater na Mjesecu.Dubina mu je 13 kilometara i lahko bi u sebe progutao čitave Sjedinjene Države.Udarac je tako razbio slojeve Mesečeve kore da se meterijal raspršen po čitavom Mesecu i okolnom kosmosu. Ogromna temperatura koja je tom prilikom stvorena istopila je delove kraterskog dna, pretvarajući ga u „more" istopljenog materijala. Zamislite šta bi ta grdosija uradila sa Zemlje da je kojim slučajem pogodi.
Near Earth Asteroid,asteroidi koji prolaze blizu Zemlje
Do aprila 2011.godine otkriveno je 7867 potencijalno opasnih asteroida,to su sve objekti veći od 50 metara.Procjenjuje se da je potencijalno opasnih asteroida čija je veličina 1 kilometar i veća između 500–1000 .Još uvijek veći broj nije niti otkriven.jedan od objekata koji su svrstani u grupu Near Earth Asteroid(NEA) je i 1036 Ganymed čiji je prečnik 32 kilometra.Njegova orbita presijeca orbitu Marsa ali jednim dijelom dolazi veoma blizu i orbiti Zemlje.
 |
| Orbita asteroida 1036 Ganymed |
99942 Apophis
Za ovaj asteroid su 2004-te godine izračunali da ima veliku vjerovatnoću da udari u zemlju 2029.godine.2009.godine na osnovu novih proračuna ipak je odagnata ta prijetnja.Bolje rečeno odgođena do 2036.Godine.ovaj asteroid prečnika 270 metara ima najveću vjerovatnost
od svih trenutno nam poznatih NEA objekata da udari u zemlju.Taj udar bi se trbao dogoditi 13.aprila.2036.godine.Ipak vjerovatnost da će se to i dogoditi je ipak za nas dobrih 1.:250 000.Šanse su nam ipak dobre da to izbjegnemo.
Vanzemaljski tragovi na asteroidima
Doktor Duncan Forgan sa Univerziteta u Edinburghu i doktor Martin Elvis sa Harvard Smithsonian centra za astrofiziku u Kembridžu u Masačusetsu došli su do zaključka da bi inteligentni oblici života u svemiru morali da pronađu način da dolaze do ruda zlata, platine, gvožđa i silicijuma, kojih na asteroidima ima u velikim količinama.
Prema njihovim zaključcima, ukoliko postoje tragovi rudarstva na asteroidima, onda postoje tri propratna efekta koji bi morali biti vidljivi i sa Zemlje.
Prvo, postoji tačno određeni odnos elemenata koji se najčešće mogu naći u talogu prstena asteroida. Svaka promjena tog odnosa mogla bi biti uočena putem spektroskopije.
Drugo, veća je vjerovatnoća da bi vanzemaljci pravili rudnike na većim asteroidima, jer na njima ima više elemenata i minerala za prikupljanje.
Na kraju, postojanje većeg rudnika u svemiru rezultiralo bi dizanjem velike prašine koja bi primila toplotu sa najbliže zvijezde, što bi ostavilo prepoznatljiv termalni potpis.
Ipak, naučnici kažu da se sva tri ova elementa mogu javiti i u uobičajenim okolnostima, ali da bi njihovom pojavom mogla biti uvećana mogućnost pronalaska vanzemaljskog života.
Pročitajte i
Asteroidi
Postovi
Nema komentara:
Objavi komentar